مطالعه آزمایشگاهی پارامترهای مقاومت برشی خاک ماسه‌ای مخلوط با خرده لاستیک تحت اثر اعمال مسیر تنش‌های متفاوت

مخلوط‌های خرده لاستیک و خاک‌ دانه‌ای از جمله مصالح جدید و دارای ویژگی‌های متفاوت نسبت به مصالح اولیه تشکیل­دهنده می‌باشند که با توجه به روند افزایش لاستیک‌‌های فرسوده، استفاده از آن‌ها مرسوم شده است. این نوع مصالح، با تراکم‌پذیری کنترل شده و وزن نسبی سبک، می‌توانند در صنعت مهندسی عمران، عملیات راه­سازی و سازه‌های ژئوتکنیک به­کار روند. تاکنون مطالعات آزمایشگاهی محدودی برای ارائه نسبت اختلاط بهینه خرده لاستیک و ماسه به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر مهندسی، از جمله بیشترین ظرفیت باربری و مناسب‌ترین تراکم‌پذیری، انجام شده است. با این حال، تعیین یک نسبت اختلاط مشخص و شناخت پارامترهای مقاومت برشی خاک‌های مخلوط با خرده لاستیک تحت اثر مسیرهای تنش مختلف، نیاز به مطالعه بیشتری دارد. در این پژوهش، نتایج آزمایش‌های سه‎‌محوری با در نظر گرفتن شرایط مسیرهای تنش‌ فشار مؤثر همه­جانبه ثابت (CRS) و فشار محوری ثابت (CAS)، روی خاک ماسه‌ای و همچنین مخلوط‌های چیپس‌های لاستیکی و دانه‌های لاستیکی ارائه شده است. نسبت اختلاط در نظر گرفته شده برای نمونه‌های مخلوط 30% وزنی خرده لاستیک بوده که به عنوان نسبت اختلاط بهینه از طریق آزمون‌های تراکم تعیین شده است. نتایج آزمایش روی ماسه تنها نشان­دهنده پوش گسیختگی خطی دارای شیب معادل با 8/36 درجه در هر دو مسیر تنش می‌باشد. در حالی که پوش گسیختگی به‏دست آمده از اعمال مسیر تنش‌های مخلف روی نمونه‌های مخلوط به صورت دو خطی می‌باشد. زاویه اصطکاک داخلی مخلوط چیپس‌های لاستیکی از ماسه تنها به ترتیب حدود 5/8 و 4 درجه در شرایط CASو CRSبیشتر می­باشد. این پارامتر برای مخلوط خرده لاستیک‌های دانه‌ای در شرایط CASو CRS به ترتیب حدود 5/1 و 5 درجه از ماسه تنها کمتر بوده است.